Ana Romani

Ule esta hora como cando regresas

e soño eguas agallopando na mar brava.
Este sangue derrámase como auga

sobre o cemento no outono e ule

ó rastro que deixan os paxaros

cando fuxen en solpores de espada.

Así rasga a túa presencia,

e fágome sal e pranto.

Ule esta tarde como cando marchas

e levas contigo as miradas brancas,

as singraduras dos dedos na ternura.

Así, sen ti

fica o mar tan tristemente en calma,

e eu canto