Na fonte se Santa Margarida tomou un grolo de auga. Era un rito obrigado. Arturo da Silva dicía que era a mellor auga da Coruña . Había mulleres con sellas e rapaces con porróns. El só quería un grolo e deixáronlle paso para que usara un picho. Pareceulle tamén que calaran de súpeto. A auga , non. A auga cantigaba o seu tango.
Pasa, pasati.
Enxugou a cara co dorso da man e deu as grazas. Foi entón cando os outros falaron.
No hay comentarios:
Publicar un comentario