"STRANGE FRUIT"

"Strange fruit": A amarga froita de Billie Holiday

Doce versos que denunciaban os linchamentos de persoas negras convertéronse nunha das cancións máis famosas do jazz. A interpretación de "Strange fruit" por parte de Billie Holiday marcou un punto e aparte na cultura popular.
As versións son contradictorias, pero todas coinciden na escena do crime e apuntan a tres protagonistas. Un día, a principios de 1939, Abel Meeropol, alias Lewis Allan, entrou no Café Society de Nueva York cun poema baixo o brazo. Alí atopábanse o dono, Barney Josephson, e a estrela do local, unha cantante de 24 anos chamada Billie Holiday.
O poema, "Strange fruit", baseado no linchamiento de negros, converteuse nunha das primeiras cancións protesta negras e marcou un antes e un despois na cultura popular norteamericana.









Southern trees bear strange fruit,
Blood on the leaves and blood at the root,
Black bodies swinging in the southern breeze,
Strange fruit hanging from the poplar trees.
Pastoral scene of the gallant south,
Of the bulging eyes and the twisted mouth,
Scent of magnolias, sweet and fresh,
Then the sudden smell of burning flesh.
Here is fruit for the crows to pluck,
For the rain to gather, for the wind to suck,
For the sun to rot, for the trees to drop,
Here is a strange and bitter crop