EXPOSICIÓN FOTOGRÁFICA
no IES de Curtis
no IES de Curtis
Os Adeuses
do fotógrafo Alberto
Martí,
realizada polo Consello da Cultura Galega
e o CGAI.
Aberta ao público: luns, martes e mércores de
16.00 a 20:00.
Percorrido guiado: luns e mércores, ás 17:00,
a cargo do profesor de Historia Ángel Corral
Coira.
En Galicia temos fartura de despedidas, pois é “terra de
adeuses”, como en feliz ocasión a cualificara o patrucio de Trasalba, Ramón
Otero Pedrayo. Foi unha das pérolas que ecoaron naquel discurso de inauguración
do curso académico 1954-1955 pronunciado no paraninfo da Universidade de
Santiago, dedicado a evocar as “vivencias” da emigración galega. Cando Otero
estaba a pronunciar aquel discurso, os adeuses galegos estaban nun novo apoxeo,
coa apertura das migracións cara a América, nomeadamente a países novos como
Venezuela e Brasil, que alongaban o leque de destinos americanos, antes
centrados nos países de Arxentina e de Cuba. Era a derradeira eclosión da
navegación marítima de pasaxeiros, que o propio Otero ben sentira —e contara
despois nun guapo libro— con ocasión da súa viaxe a Arxentina en 1947, a bordo
do nomeado paquebote Cabo de Hornos.
Daqueles adeuses ficou memoria nalgún documento gráfico que virou célebre,
despois da súa publicación en libros como Galicia hoy (1966), a cargo de Luís
Seoane e Isaac Díaz-Pardo. Refírome ás famosas fotos de Manuel Ferrol sobre a
emigración tomadas no porto da cidade da Coruña. Son documentos singulares,
mais escasos. Outros fotógrafos traballaron arreo naqueles mesmos lugares,
tomaron milleiros de fotos daquelas chegadas e adeuses, pero non eran coñecidas
do público por non se teren difundido acaidamente. Porén non hai ben que se
garde eternamente oculto. E o que resulta ser un testemuño de primeira orde
sobre o trafego humano da Estación Marítima d’A Coruña pode ser agora coñecido
e analizado grazas a esta exposición sobre Os adeuses.
O gardador do tesouro foi o fotógrafo Alberto Martí, quen de forma sistemática
e paciente foi enchendo a súa cámara fotográfica de figuras e de sentimentos,
de esperanzas e de tristuras. Os seus protagonistas son xente anónima, pero
fundamental para entender a historia colectiva da Galicia do século vinte.
Fonte: Consello
da Cultura Galega
No hay comentarios:
Publicar un comentario