Blog da Biblioteca do IES de Curtis: Ensaio para o veran.

3/7/09

Ensaio para o veran.


Escohotado subtitula a obra Historia de las ideas sobre la propiedad privada, é un libro, doado de ler. Non é a súa primeira incursión na economía Xa antes Caos y Orden fora premiado co premio Espasa de ensayo.
En Los enemigos del comercio, Escohotado fai un estudo da aparición da sociedade de consumo ,un feito moi recente, precedido por dous milenios de modelos sociais hostís a ela. Con todo, o seu éxito foi tan completo que unhas poucas décadas bastaron para borrar non só moitas institucións, senón ata o recordo das súas alternativas morais e prácticas. Esquecéunos, por exemplo, que o fundador do cristianismo empezou e terminou a súa vida pública expulsando a mercadores, e ata que desde mediados do século XIX a finais do XX non houbo cuestión moral e política comparable ao comunismo. ¿Quere isto dicir que pasamos páxina definitivamente? Antonio Escohotado suscita a pregunta sen dogmatismo, repasando con lupa de entomólogo as situacións e os argumentos opostos ao tipo de mundo no que acabamos de instalarnos. Tras localizar o complexo que precipitou a idea do comercio como un mal infeccioso, pasa a describir o súa evolución desde a civilización grecorromana ata o día de hoxe. Esta análise supón compartir co lector unha longa peripecia, onde algo que axuda a entender as nosas orixes ten tamén a cor insuperable do real. Los enemigos del comercio ofrece a primeira historia completa do comunismo, que ao ir contextualizando as súas etapas expón a evolución paralela do individualismo e o pensamento liberal.
A obra está editada en Austral pero podemos lela directmente aquí

4 comentarios:

Curtisbiblio dijo...

Lese na obra
• Ser amigo del mundo es ser enemigo de Dios”, “no cabe servir a Dios y al Dinero”, y un rico sólo entraría en el Cielo si los camellos pasaran por el ojo de una aguja.
• María, la madre del Mesías, celebra en su oración que “el Señor despoje a los ricos”.
• “Ay de vosotros los ricos, porque tenéis lejos el consuelo. Ay de vosotros los saciados, porque pasareis hambre. Ay de vosotros los que aquí reís, porque llorareis y aullareis”.
• “No os inquietéis por lo que comeréis o beberéis, o por cómo iréis vestidos. Estas son las cosas que preocupan a los gentiles. Buscad la justicia, y todo se andará por añadidura, todo os será dado con sobreabundancia. No os inquietéis por el mañana”.

Curtisbiblio dijo...

Escohotado además interpreta la parábola de los trabajadores del viñedo como una equivalencia del cita marxista de cada cual según su capacidad y a cada cual según sus necesidades. Se trata de una interpretación común pero rebatida por otros. Otras parábolas como la de los talentos o la del viñedo podrían tener interpretaciones favorables al comercio aunque todas tienen un amplio margen para todo tipo de interpretaciones.

Curtisbiblio dijo...

Los Padres griegos y los latinos razonan la maldición pronunciada contra el comercio por los Evangelios. Clemente de Alejandría -el más antiguo- observa que la salvación será imposible si los propietarios no ponen su hacienda en manos de “un santo o profeta”, y san Basilio de Cesarea presenta el comunismo espartano como sociedad modélica. San Ambrosio asegura que la propiedad privada es una usurpación, y que adquirir riquezas resulta imposible sin cometer injusticia. La caridad constituye un “derecho” de los pobres, pues por su mediación recobran algo que les pertenece. San Jerónimo añade que las ganancias de un hombre van siempre ligadas a las pérdidas de otro, y san Agustín completa esa perspectiva identificando el deseo de “comprar barato y vender caro” como vicio social por excelencia.

Curtisbiblio dijo...

“los bienes terrenales fueron creados para todos […] y sólo el pecado y la codicia explican diferencias tan flagrantes entre quienes tienen y quienes no”. Bien sea por haber dado en limosna los propios bienes, o por no haberlos tenido nunca, lo esencial de la comuna cristiana es que todos puedan vivir con modestia aunque sin agobio. Ello exige que la libertad de regalar o ayudar no exista, pues “cualquier acto de beneficencia es […] mero cumplimiento de un deber, que naturalmente no se agota con la primera acción y continúa existiendo mientras persista la ocasión determinante”. La relación entre el acomodado y el necesitado resulta independiente de que uno sea frugal y otro despilfarre, porque se trata de un vínculo “puramente moral”. Como aclaró Jesús, “si sólo prestas esperando la devolución ¿qué mérito acumulas? […] Debes prestar sin esperanza de que te sea devuelto”.

Neste blog utilizamos as imaxes con fins educativos. Se algunha delas estivese suxeita a dereitos de autor, pregamos vos poñades en contacto connosco para retirala de inmediato.



Deseño logo: shouvas