Cando ela dorme
é un sabor
de laranxa
brava.
E o fume
do cigarro
doce como
nata montada.
Cando ela dorme:
un biscoito
despenado
na alba.
é un sabor
de laranxa
brava.
E o fume
do cigarro
doce como
nata montada.
Cando ela dorme:
un biscoito
despenado
na alba.
2 comentarios:
Viladonele
Escoitando o silencio
mentres a tarde ponse de galiña
vermella nas congostras
e ladran teimosos os cans do país
para que o sol gañe medo, mais non
se amedrenta, vestido
de laranxa polo fondo
destes camiños cando pasan
faladoras mulleres
carretando felgos como promesas
Aquí comezou todo
ou pode ser a fin
dun mundo que se asombra neste teixo
ou remata nun camposanto gande
para tan poucos veciños
mentres un homiño estrambótico anda
convicto da súa mágoa
e bebemos auga dun pozo
como quen bebe tempo
parado nun recanto
O Bico da Laberca
alzándose no verde
para que os días sexan lousa
onde pisar as uvas do verán.
MILICIANOS NA PONTE DE XUVIA (1940)
Hai un xesto destes homes na foto
tan fráxil como o tempo
no carril do tranvía.
E non engana o mauser, inservible nas mans
en posición "descansen",
e non engana a dor
presente na moura nostalxia
das dúas mulleriñas,
caminantes no fondo desta postal antiga.
Publicar un comentario