(Ausencia ou presencia non alteran
a distancia do espírito,
que xa internou nela.
E os elementos das novas tecnoloxías
van elaborando os nosos afectos...)
X
Tristemente convivo coa túa ausencia
sobrevivo á distancia que nos nega
mentres bordeo a fronteira entre dous mundos
sen decidir cal deles pode darme
a calma que me esixo para amarte
sen sufrir pola túa indiferencia
a miña retirada preventiva
dunha batalla que xa sei perdida
resolto a non entrar xamais en ti
pero non á tortura de evitarte.
xullo, 95
PEREIRO, Lois: Poesía última de amor e enfermidade
No hay comentarios:
Publicar un comentario