Pirata
Reimóndez define Pirata «como un libro de viaxes interiores», baixo a aparencia dunha novela de aventuras, ambientada no século XVIII e tecida sobre protagonistas reais, o que se propón aos lectores é unha novela de rebeldes, unha reflexión sobre a identidade .
As personaxes principais "son mulleres ocultadas, no século XVIII non era raro atopar mulleres no exército, en barcos...". Dúas das personaxes de Pirata, Mark Read e Anne Bonney, están baseados en persoas que existiron na realidade, cuxas peripecias están recollidas nun libro de 1724 co que María se atopou realizando unha traducción: A historia xeral dos roubos e asasinatos dos piratas máis infames.
Pirata non é un libro para nenos.A autora estrutura súa novela en tres partes: "O azul do mar, o vermello do sangue, o negro das bandeiras piratas. Na primeira parte hai máis introspección, na segunda máis acción. O de aventuras é un xénero tipicamente masculino, entón hai un xogo cos libros de aventuras, pero para contar algo totalmente diferente.
No libro tamen atopamos crítica ao poder , travestismo, reflexión sobre os roles de xénero, unha analise de como a dicotomía social home-muller marca a identidade.
As personaxes principais "son mulleres ocultadas, no século XVIII non era raro atopar mulleres no exército, en barcos...". Dúas das personaxes de Pirata, Mark Read e Anne Bonney, están baseados en persoas que existiron na realidade, cuxas peripecias están recollidas nun libro de 1724 co que María se atopou realizando unha traducción: A historia xeral dos roubos e asasinatos dos piratas máis infames.
Pirata non é un libro para nenos.A autora estrutura súa novela en tres partes: "O azul do mar, o vermello do sangue, o negro das bandeiras piratas. Na primeira parte hai máis introspección, na segunda máis acción. O de aventuras é un xénero tipicamente masculino, entón hai un xogo cos libros de aventuras, pero para contar algo totalmente diferente.
No libro tamen atopamos crítica ao poder , travestismo, reflexión sobre os roles de xénero, unha analise de como a dicotomía social home-muller marca a identidade.
No hay comentarios:
Publicar un comentario