El cuento de Sirena, G.Torrente Ballester

Ézaro Edicións publica unha versión ilustrada por Miguelanxo Prado no centenario do nacemento do autor.

Este longo conto escrito polo ferrolán Torrente Ballester no ano 1978 resucita unha lenda milenaria acontecida nas costas de Galicia alá polo ano mil. Un cabaleiro da estirpe dos Mariño paseaba tranquilamente polo cabo Fisterra, cando caeu á auga e estivo a piques de perder a vida a causa do peso da armadura e a espada. Non foi así, grazas á aparición de Sirena, que o rescatou da morte, pois veu a buscalo en forma de mar. Sirena, ao salvalo, quedou profundamente namorada do cabaleiro e levouno ao mar, para que fose o seu amante. O mariñeiro pediu despois a Sirena que lle deixase marchar coa súa familia. Sirena accedeu, pero cunha condición: ela levará un home de cada xeración  e saberase quen é dende o seu nacemento, pois terá os ollos azuis. Así, despois do paso do tempo, os descendentes da familia Mariño seguen crendo a lenda de Sirena. 
A historia xira en torno a Alfonso, un dos homes da familia cos ollos azuis.

Feito en Serantes

"Soy un ilustrado, salvado o limitado por su creencia en las brujas", definiuse o novelista, que se apartou das modas e lamentaba non escribir en galego. Carmen Becerra, da Fundación Torrente Ballester, opina que esta frase resume a esencia dunha obra que navega entre a superstición da aldea galega e o racionalismo militar dunha cidade cuadriculada e clasista. Torrente criouse en Serantes, unha parroquia do arrabalde, e estudaba en Ferrol. "Ese quilómetro de distancia eran séculos en realidade", explica Becerra. "A súa obra, aparentemente fantástica, é absolutamente realista si se le ben". Esta profesora universitaria, estudiosa da obra de Torrente, coñeceuno no ocaso da súa vida e lémbrao como un "home simpático e miedoso, un humanista con toda unha enciclopedia cultural na cabeza que se reivindicaba como profesor sobre todas as cousas".

Juega con Torrente

Buscando a Borges por Ferrol

A Uxío Preto, misterioso autor español, se le atribuyen tres novelas que firma con nombres distintos y una autobiografía póstuma. Los estudiosos se cuestionan la existencia del escritor. Para salir de dudas, una universidad americana encarga a una estudiante Yvonne una investigación sobre este autor. ¿existió realmente? No se sabe, pero las obras son un hecho.
Además de conectar con la temática borgiana, la novela de Torrente encuentra su antecedente en los heterónimos de Fernando Pessoa. o del «Yo es otro» de Rimbaud que hace y deshace su identidad.
La novela es más que un juego entre autor y lector. Torrente nos muestra la creación del narrador, la creación del espacio novelesco y la creación del personaje. Detras Cervantes.
Tras el laberinto de la personalidad de Uxio Preto está la verdad que hay detrás de esa mentira a la que llamamos biografía.

Sirvientas

Manuela cocinaba para doña Mariana y Aurora servía de doncella, y no podía ver a su ama porque le obligaba a vestirse de negro, con cofia y delantal, como en las capitales, sin que pudiera quitárselos cuando salía a la calle, y así todo el mundo conocía que era sirvienta.